اولین پیراشکی فروشی در تهران که چرچیل از آن خرید!

اولین پیراشکی فروشی در تهران و داستان خرید چرچیل معروف از اون جای خوندن داره که تو این یادداشت براتون جزییات بیشترشو قرار دادم.

درباره تاریخ دقیق تاسیس اولین کارگاه تولید و فروش پیراشکی در کشور، اطلاعات دقیقی در دست نیست ولی شواهد اینطور نشون میده که ” پیراشکی فروشی خسروی ” در اواخر حکومت پهلوی اول در تهران راه اندازی شده و تا قبل از این تاریخ، نامی از پیراشکی در تاریخ ایران وجود نداشته !

در اوایل دهه ۱۳۲۰، شخصی ارمنی تبار به نام گی گو به همراه شریک ایرانی اما روسی تبارش (خسروی) برای نخستین بار دست به تولید پیراشکی در ایران میزنه و مغازه ای رو در خیابان سی تیر (قوام السلطنه سابق) برای فروش محصولاتشون افتتاح میکنن.

بعد از گذشت چند سال، مغازه رو تغییر مکان میدن و فروشگاهی در مجاورت هتل نادری در خیابان جمهوری (نادری سابق) تاسیس میکنن که در شروع فقط تولید و فروش پیراشکی های کرم دار، مربایی، کلم و سیب زمینی میپردازن که به مرور زمان و تغییر ذائقه مشتریان، سوسیس و کالباس به پیراشکی ها اضافه میکنن که معروف به پیراشکی پیتزا و گوشت میشه.

این مغازه به خاطر نزدیکیش به کافه نادری که در مدرن ترین خیابان اون زمان بوده، پذیرای بسیاری از هنرمندان مشهور حوزه موسیقی و سینما و حتی ورزشکاران بوده که به دلیل نزدیکیش به سفارت بریتانیای کبیر، شایع شده که مشهورترین فردی که قدم به این مغازه گذاشته، وینستون چرچیل از نامدارترین سیاستمداران بریتانیا و نخست وزیر انگلستان در زمان جنگ جهانی دوم بوده!

پیراشکی خسروی ؛ اولین پیراشکی فروشی در تهران

یکی دو سال پیش، مغازه خسروی بنا به دلایلی تغییر مکان داده و مغازه دیگه ای در راسته خیابان جمهوری v, باز کرده با این حال مشتریان قدیمی این مغازه پابرجاست.

هرچند بنا به گفته صاحب کنونی این مغازه، «امروزه دیگه این مغازه مثل گذشته پاتوق هنرمندان نیست اما بعضی از هنرمندان با معرفت، بازهم سری به این مغازه میزنن و خاطرات قدیمیشونو زنده میکنن. اما اکثریت خریداران پیراشکی ها، کسبه جمهوری و خریداران موبایل هستن.

ظاهر مغازه سال‌ هاست که تغییر نکرده؛ مهتابی‌ های سقف بلند و همون ویترین ساده که با چند بسته قهوه و کافی میت و شکلات‌ های اطلسی سال‌ های کودکیمون تزیین شده، در حالیکه مشغول خوردن پیراشکی هستید میتونین بریده‌ های روزنامه‌ هایی که در مورد این مکان به چاپ رسیده و مغازه‌ دار هم با ذوق اونا رو در قاب چوبی قرار داده، تماشا کنین.

در قاب‌ هایی مشابه تصاویری از میدان شهرداری رشت و تهران دهه چهل هم دیده میشه. ساعت کار این مغازه معروف از ۹ صبحه اما ساعت رسمی برای بسته شدن مغازه درنظر گرفته نشده چرا که هر زمان پیراشکی های اون روز تموم بشه، کرکره مغازه هم پایین کشیده میشه.

در بخش یادداشت ها میتونی یادداشت های دیگه منو بخونی. نظر شما درباره اولین پیراشکی فروشی در تهران چیه؟ نظرتو برام کامنت کن.