خود واقعیت باش ! خود بودن یعنی چی؟ تا حالا به این موضوع فکر کردید؟ در این یادداشت از رشد کسب و کار به این موضوع میخوام بپردازم.
ما میل داریم، خودِ واقعی مون رو تحسین کنیم… شاید اون خودِ ذهنی مون، همون کسی که بهترین حالتِ خودش رو در پشتکار داشتن، سخاوتمندی و حرفه ای‌بودن به نمایش میذاره، خودِ واقعی مون باشه!
و وقتی خسته شدیم، تحت فشار روانی هستیم یا سرمون شلوغ هست، صدای لرزان ما نسخه‌ی ناکامل و پَستی از آنکه واقعاً هستیم تلقی بشه. ما مجموعه‌ی کاملی از انتخاب ها و تغییراتی هستیم که خواستیم.
خود واقعیت باش !
یکی از ایرادات خیلی از ماها اینه که بخشی از شخصیت خودمونو برای دیگران به نمایش میذاریم. وقتی در یه رستوران هستیم و با اینکه به خوردن تمام غذای خودمون تمایل داریم اما از ترس اینکه دیگران در مورد قضاوت نادرست نکنن، مجبور میشیم مقداری از غذای خودمونو در ته ظرف نگهداریم.
در حالیکه شخصیت درونی ما این کار رو نمیپسنده. در واقع این کار رو تنها برای اینکه بتونیم قضاوت دیگران رو جلب کنیم، انجام میدیم. افراد موفق کسایی هستن که همیشه شخصیت شون رو به نمایش میذارن و به دنبال نقش بازی کردن نیستن. قضاوت دیگران درباره‌ی کارها، حرف ها و یا لباس پوشیدن ما اهمیتی نداره.
وقتی ما به دلیل احساس سرمای شدید مجبوریم حتی در یه روز بهاری گرم پالتوی زمستانی به تن کنیم اما از ترس حرف و قضاوت مردم یه لباس نازک میپوشیم که مثل بقیه باشیم، در واقع بخشی از هویت و شخصیت خودمونو از دست دادیم…
وقتی تلاش میکنیم تا خودمونو در جمع و یا محل کار و یا تحصیل فردی باکلاس، باپرستیژ و صاحب اعتبار نشون بدیم، با لباس پوشیدن، راه رفتن عجیب و غریب، آرایش های زننده و یا حرف زدن با شیوه های مختلف و یا استفاده از کلمات قلمبه و سلمبه این هدف به دست نمیاد. اصالت هر کس یعنی خودِ واقعیش که به راستی و بدون ریا و دروغ اونو به نمایش میذاره و هیچ اغراقی درونش نیست.
منظورم از خودت باش یعنی اینکه برای بقیه نقش بازی نکن و خودتو به همون شکلی که هستی و به همون صورتی که خودتو میپسندی، به دیگران نشون بده. خودتونو باور کنین تا دیگران هم به شما ایمان بیارن… اولین یاور هر کس، خودش هست.
خود بودن یعنی چی؟
برای اینکه بشه خودِ واقعی رو به نمایش گذاشت،اول باید اونو باور داشته باشی. افرادیکه همیشه در حال نقش بازی کردن هستن، به این دلیل هست که بخشی از خودشون رو نمیپذیرن. شما اگه یه لباس زیبا بخرین حتماً اونو میپوشین تا دیگران هم اونو ببینن.
اگه قسمتی از این لباس آسیب ببینه، سعی میکنین با پوشاندن یا پنهان کردن این قسمت، اونو از دید دیگران مخفی نگه دارین. در مورد شخصیت و رفتار هم این مثال صادق هست. ما زمانی شخصیت خود رو مخفی میکنیم که ایراد داشته باشه. وقتی تموم تلاش شما این باشه که ایرادات رفتاری خودتونو برطرف کنین و یه شخصیت کامل از خودتون بسازین، دیگه هراسی از دیده شدن اون ندارین
چقدر برای خودت زندگی میکنی؟ تا حالا شده به خاطر حرف دیگران کار کرده باشی؟ چه حسی داری وقتی به حرف دیگران توجه میکنی؟ برام کامنت کن.
2 پاسخ
من خیلی عذاب میکشم از این که خود واقعیم نیستم
همیشه رفتار و اون کاری را که خودم دوست دارم انجام نمیدم
مثل اینکه یک نقاب زدم و برای مردم زندگی میکنم و از درون از دست خودم شاکی ام
دوست من درک میکنم چی میگی، اولین قدم برای ترک این موضوع اینه که خودت رو قبول کنی؛ صادقانه و با آرامش عمل کنی و نظرات خودت رو بازگو کنی
همچنین در تعامل با دیگران، باید شفاف و صادق باشی و نقش بازی نکنی
سعی کنی با نشون دادن احساسات و باورهای خودت، به عنوان شخصی واقعی تلقی بشی و از پنهان کردن حقایق و نقش بازی کردن دوری کنی.
در نهایت، پذیرش نقطه نظر دیگران و برقراری ارتباط با آن‌ها با احترام و توجه به نیازهاشون، باعث میشه که به عنوان یک شخص واقعی و قابل اعتماد به شما نگاه کنن