چابک سازی کسب و کار ؛ پیش به سوی چابک سازی و انعطاف پذیری!
چابک سازی کسب و کار ، واژه ایست که خصوصا تو ایران و با توجه به بحران های متخلفی که داریم باید بهش توجه کنیم و ازش به راحتی نگذریم. در ادامه با من از رشد کسب و کار همراه باش
آیا چابک بودن (nimble) چیز خوبیه؟ آیا باید در پی این باشیم که انعطاف پذیر، سازگار و سریع بشیم تا قادر به جابه جایی(shift) و به روز شدن باشیم؟
چرا که اغلب بنظر میرسه در تلاش برای ساختن محیطی هستیم که چابک بودن در اون واقعاً سخت باشه. تجهیزات گران قیمت میخریم، برای تثبیت سیستم ها تلاش میکنیم و نمیتونیم هزینه های هدررفته (sunk costs) رو نادیده بگیریم. ما به جای استفاده از یه چادر، یه ساختار بِتنی میسازیم…
وقتی که ثبات داریم سرمایه گذاری در وضعیت موجود، یه نقطه قوت محسوب میشه ولی وقتی ما مطمئن نیستیم که جابه جایی بعدی از کدوم سمت خواهد بود؟ شاید سرمایه گذاری روی انعطاف پذیری، کمی بیشتر با عقل جور دربیاد.
چابک سازی کسب و کار و هزینه های هدر رفته
تصمیمات در هر زمانی بر مبنای اطلاعات جدید اون زمان، منابع جدید، معیار های جدید و حق انتخاب بین الف یا ب گرفته میشه و برند جدیدی میسازه. هزینه‌ی هدررفته (sunk cost) هزینه ایست که قبلاً بابت چیزی پرداخت کردید یا برای تصمیمی که در قدیم گرفته بودید از جیب شما پرداخته شده ولی الان پشیمون شدید یا اون تصمیم قدیمی، امروز دیگه جواب نمیده.
مثلا شاید هزینه هنگفتی بابت گرفتن مدرکتون پرداختید ولی حالا علاقه ای به اون حوزه ندارین یا موقعیت شغلی چندانی هم برای مدرک شما وجود نداره. این یه هزینه‌ی هدررفته به حساب میاد. شاید شما فصل اسکی رو از دست دادید ولی هنوز هم میتونین برای شنا اقدام کنین. هزینه ای که برای اسکی کرده بودید از بین رفته و یه هزینه‌ی هدررفته محسوب میشه.
اطلاعات جدید انتخاب های جدیدی جلوی پای ما میذاره. هزینه های قبلی فقط وقتی اهمیت دارن که به دارایی قابل توجهی در زمان حال تبدیل شده باشن وگرنه نباید از دست رفتن اونها باعث رنج و ملال کنونی ما بشه. اون تصمیمات رو (منِ قبلی) (former self) شما با اون اطلاعات قدیمی گرفته بود و تصمیمات جدید رو (منِ جدید) با اطلاعات جدید باید بگیره… (البته ممکنه قبول نکنین و مجبور هم نیستید!)